ფიბრული ოპტიკური რეჟიმი
Ფიბრული ოპტიკის რეჟიმი წარმოადგენს რევოლუციურ მიდგომა მონაცემთა გადაცემის ტექნოლოგიაში, სადაც ინფორმაცია გადაიღება სინათლის იმპულსების საშუალებით მარცხენა სურსის ან პლასტმასის ფიბრების მეშვეობით. ეს განვითარებული კომუნიკაციის მეთოდი მუშაობს ელექტრო სიგნალების გარდაქმნით სინათლეში, მათი გადაცემით ოპტიკურ ფიბრების მეშვეობით და შემდეგ გაუმჯობეს დაბრუნებით ელექტრო სიგნალებად. სისტემა ძირითადად მუშაობს ორ განსხვავებულ რეჟიმში: ერთ-რეჟიმული და მრავალ-რეჟიმული გადაცემა. ერთ-რეჟიმული ფიბრები მართლაც მცირე ბურთის დიამეტრის მქონეა, ჩვეულებრივ 9 მიკრომეტრი, რაც საშუალებას აძლევს სინათლს გადასვლას წყვილი გზით მინიმალური სიგნალის დახრის გარეშე. ეს ხდეს მათ იდეალურად გამოყენებულს გრძელი მანძილზე კომუნიკაციაში. მრავალ-რეჟიმული ფიბრები, რომლებიც მქონეა ბურთის დიამეტრს 50 ან 62.5 მიკრომეტრი, აძლევენ რამდენიმე სინათლის გზას, რაც ხდეს მათ ღიანსაფარი კოსტუმის მანძილზე გამოყენებისთვის. ტექნოლოგია გამოიყენება სინათლის საშუალებით საშინელი რეფლექსიის პრინციპების მიხედვით, სადაც სინათლი გადახვევას უწყობს ფიბრის შინაარსის საგარეო სახელმწიფოებზე სიგნალის ძალის გაკეთილობის გარეშე. სამოდერნო ფიბრული ოპტიკის სისტემები შეძლებენ მონაცემთა გადაცემას სიჩქარეზე 100 გიგაბიტის გარეშე წამში, რაც ხდეს მათ ძირითადად საჭირო ტელეკომუნიკაციებისთვის, ინტერნეტის ინფრასტრუქტურისთვის და მონაცემთა ცენტრების კონექტივისთვის. ტექნოლოგიის გამოყენება გადააკეთა გლობალური კომუნიკაციები, საშუალებას აძლევს ყველაფერს, დაიწყოს მაღალი სიჩქარის ინტერნეტის წვდომა და მოსავალი მანძილზე ნადежდად ტელეფონული სერვისები.